Δυο χρόνια μετά…………

Δύο χρόνια μετά την εκλογή του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου στη κυβέρνηση του «λεφτά υπάρχουν»,  η πεποίθηση ότι τα δυο πολιτικά κόμματα που κυβέρνησαν αυτό τον τόπο ξεπούλησαν όχι μόνο οικονομία αλλά και εθνική αξιοπρέπεια, όχι απλά επιβεβαιώθηκε αλλά ξεπέρασε και κάθε προβληματισμό.
Αν η  κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έριξε στα σκουπίδια κατακτήσεις δεκαετιών, η σημερινή κυβέρνηση συμβιβασμού των υπεύθυνων γι’ αυτό, εξοντώνει μία ολόκληρη γενιά και την πετάει στα σκουπίδια. Με το μνημόνιο και την τρόικα που καθορίζουν τις ζωές μας τα τελευταία δύο χρόνια έχουν περάσει τόσα πολλά μέτρα (μειώσεις μισθών, φορολογία, περικοπές δαπανών για υγεία και παιδεία) που έχουν εξευτελίσει το οικογενειακό μας εισόδημα και μας έχουν φτωχοποιήσει δραματικά.

Όλα αυτά φυσικά δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα, παρά τις τεράστιες θυσίες που έκαναν οι εργαζόμενοι. Έτσι και μετά τους αγώνες  του λαού και κυρίως το κίνημα των πλατειών και τις μεγάλες 48ωρες απεργίες τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο, η κυβέρνηση Παπανδρέου έπεσε, γιατί δεν μπορούσε πλέον να αντέξει απέναντι στους αγώνες που ξετυλίχτηκαν. Τώρα, όλοι αυτοί που μέχρι χθες έλεγαν ότι όταν εκλεγούν θα αλλάξουν αυτή την πολιτική, ενώθηκαν και σχημάτισαν μία κυβέρνηση με πρωθυπουργό έναν τραπεζίτη, τον Παπαδήμο, την οποία δεν την έχει ψηφίσει κανείς!  Πρόκειται δηλαδή για ένα πολιτικό πραξικόπημα, για μια κυβέρνηση που μόνο της στόχο έχει την ψήφιση της νέας Δανειακής Σύμβασης, δηλαδή  πιο σκληρών μνημονίων, με τα οποία θα μας καταργήσουν  ότι δικαίωμα μας έχει απομείνει, θα μας πάρουν όλη τη δημόσια περιουσία (ρεύμα, νερό, νοσοκομεία, σχολεία) και θα την ξεπουλήσουν όσο όσο για να δώσουν τα χρήματα στους τραπεζίτες, στους βιομήχανους και στους τοκογλύφους δανειστές της χώρας.

Ο στόχος των τραπεζιτών και του κεφαλαίου σήμερα είναι να πάρουν όσα μπορούν περισσότερα, από την Ελλάδα που διέφθειραν στο πολιτικό πεδίο, να αγοράσουν τις κερδοφόρες επιχειρήσεις της χώρας μας έναντι «πινακίου φακής» και να επενδύσουν με μοναδικό στόχο την κερδοφορία τους στον ορυκτό μας πλούτο και τον τουρισμό. Όταν αυτό το καταφέρουν θα πάνε περίπατο τα μεγάλα λόγια για την σωτηρία της χώρας μας.

Σήμερα διέξοδος είναι η στράτευση όλων μας και κύρια της νεολαίας σε δράσεις αντίστασης στην ακολουθούμενη πολιτική, δράσεις όμως ταυτόχρονα σε παραγωγικές δραστηριότητες δηλαδή στη κατεύθυνση ανάπτυξης της πρωτογενούς παραγωγικής διαδικασίας.
Αλληλεγγύη, συμπαράσταση οργανωμένη αλλά και ατομική στο συνάνθρωπό μας που η οικονομική κρίση πλήττει περισσότερο και επιτέλους μέσα από καθημερινές δράσεις να έρθουμε οι άνθρωποι πιο κοντά, να ξεπεράσουμε τη κατάθλιψη που οι κυβερνώντες προσπαθούν να μας περάσουν. Πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους ότι το πρόβλημα ποτέ δεν το έλυσε αυτός που το δημιούργησε. Η εναλλακτική πρόταση διεξόδου αργά και βασανιστικά θα διαμορφωθεί από τους απλούς ανθρώπους που θα πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και όχι από τους δοκιμασμένους » σωτήρες» μας.
‘ΣΥΝΤΑΞΗ’