Νέα Σχολική Χρονιά 2007-2008

Συνάδελφοι

Μια νέα σχολική χρονιά ξεκίνησε. Οι βουλευτικές εκλογές δημιούργησαν επιπλέον δυσκολίες από αυτές που ήδη υπήρχαν στο ξεκίνημά της.
Δυστυχώς, όμως, και εφέτος τα πράγματα στη Δημόσια Εκπαίδευση δεν έχουν σχέση με όσα το εκπαιδευτικό κίνημα και η ελληνική κοινωνία εδώ και δεκαετίες οραματίζονται και έχουν αγωνιστεί να πραγματώσουν. Η κυβέρνηση με κουτσουρεμένη νέα λαϊκή εντολή, θα προσπαθήσει να ισορροπήσει ανάμεσα στις αντιεκπαιδευτικές διακηρύξεις της και τις αντιδράσεις και προτάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος.
Η υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης συνεχίζεται (τελευταία παραμένει η χώρα μας στις δαπάνες για την παιδεία, με ποσοστό φέτος στο 3,4 % του ΑΕΠ, ενώ ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι 5,2%). Το εκπαιδευτικό σύστημα παραπαίει ανάμεσα στην εξετασιοκεντρική δομή του που κληρονόμησε από την «μεταρρύθμιση Αρσένη», τις εμβαλωματικές «παρεμβάσεις Ευθυμίου»και τις νέες «ρυθμίσεις» Γιαννάκου.
Σε αυτό το πλαίσιο οι εκπαιδευτικοί βιώνουν την εγκατάλειψη από την πολιτεία, την κοινωνική υποβάθμιση και την μισθολογική τους καθήλωση. Οι μισθοί τους βρίσκονται σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο σε σχέση με τους μισθούς άλλων δημόσιων υπαλλήλων. Επίσης, είναι οι χαμηλότεροι και σε σύγκριση με τους μισθούς των εκπαιδευτικών των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Ο εμπαιγμός των τελευταίων χρόνων δεν έχει προηγούμενο.
Από το Μάη του 2006 μέχρι και τον Ιούνιο του 2007, η ελληνική κοινωνία βρέθηκε μπροστά σε ένα μεγαλειώδες και συγκλονιστικό εκπαιδευτικό κίνηµα, που έχει ήδη γράψει µια από τις σηµαντικές σελίδες στην ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης.
Ήταν οι δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, μαθητές και εκπαιδευτικοί που συµµετείχαν στην ανάπτυξη ενός πολύµορφου, ριζοσπαστικού, μαχητικού, μαζικού και µε αξιοσηµείωτα χαρακτηριστικά αυτονοµίας κινήµατος αντίστασης στις αντιεκπαιδευτικές κυβερνητικές επιλογές, που υπονοµεύουν τη ∆ηµόσια ∆ωρεάν Εκπαίδευση και περιορίζουν δραστικά το καθολικό κοινωνικό δικαίωµα στη μόρφωση.
Αρνούμαστε μια εκπαίδευση δέσμια μιας πολιτικής που δίνει προτεραιότητα στις ανάγκες και τις επιδιώξεις της αγοράς στο όνομα ενός απατηλού και ψευδεπίγραφου προοδευτικού-δημοκρατικού εκσυγχρονισμού. Απορρίπτουμε την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης, γιατί όχι μόνο εξ ορισμού, αλλά και γιατί «εν τοις πράγμασι» είναι μέρος της γενικότερης επίθεσης ενάντια στο δημόσιο χαρακτήρα των αγαθών και των υπηρεσιών που οφείλει να παρέχει το κράτος στον πολίτη. Την αποκρούουμε, επειδή απεμπολεί την παιδεία ως δημόσιο και δωρεάν παρεχόμενο αγαθό, μια κατάκτηση μακροχρόνιων δημοκρατικών και κοινωνικών αγώνων.
Το ΥΠΕΠΘ οφείλει να σκύψει στα προβλήματα αυτά και, αντί να μιλάει αφηρημένα και γενικόλογα για «μεταρρύθμιση», να δώσει λύσεις στα εκπαιδευτικά προβλήματα αποδεχόμενο τις προτάσεις των εκπαιδευτικών και προωθώντας μια συνολική αντίληψη για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που να λαμβάνει υπόψη τις κοινωνικές ανάγκες και τις ιδιαίτερες κλίσεις των μαθητριών/μαθητών.
Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί το επιλεκτικό εξεταστικό πλέγμα για την ανώτερη βαθμίδα να καθορίζει την εκπαιδευτική λειτουργία στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Συνάδελφοι
Τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώµατά µας βρίσκονται στο στόχαστρο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο ΣΕΒ πιέζουν για νέες, δυσµενείς για τους εργαζόµενους παρεµβάσεις, µέσα από την παραπέρα μείωση των συντάξεων, την αύξηση των ορίων ηλικίας, τη φαλκίδευση της επικουρικής σύνταξης, την υποβάθµιση του δηµόσιου χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήµατος και την ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης.
     Ο κλάδος µας έχει δώσει μακροχρόνιους αγώνες για την υπεράσπιση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωµάτων µας, που απειλούνται θανάσιµα από τις αδιαφανείς χρηµατιστηριακές πρακτικές και τα παιχνίδια που παίζουν οι διορισµένες από τις κυβερνήσεις διοικήσεις των Ταµείων.
Αγωνιζόµαστε για τη διασφάλιση του δηµόσιου, καθολικού και κοινωνικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού µας συστήµατος και την ακύρωση των νέων, επώδυνων αντιασφαλιστικών µέτρων.
∆ιεκδικούµε:
Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας χωρίς όριο ηλικίας µε υπολογισµό της στο 80% του συνόλου των αποδοχών κατά το µήνα αποχώρησης.

Η εισοδηµατική πολιτική και ο προϋπολογισµός του 2008 φέρνουν νέα λιτότητα για τους εκπαιδευτικούς και ευρύτερα για τους µισθωτούς του ∆ηµοσίου.

Η τεχνική επαγγελµατική εκπαίδευση είναι ο χώρος της εκπαίδευσης που δοκιµάζεται περισσότερο από αυτές τις πολιτικές. Με την ψήφιση του ν. 3475/2006 για την ΤΕΕ το εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών της ΤΕΕ επιδεινώθηκε.
Τις συνέπειες αυτές έχουµε επανειληµµένα επισηµάνει, αναδείξει και καταγγείλει.
Με Υπουργικές Αποφάσεις που υλοποιούν το νόµο αυτόν καταργήθηκαν αρκετές ειδικότητες από τα ΕΠΑΛ, ενώ ταυτόχρονα καταργήθηκαν σχολικές µονάδες της ΤΕΕ και οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται σε εργασιακή ανασφάλεια
Στο νομό μας η κατάργηση του 4ου ΕΠΑΛ φέρει και τη σφραγίδα της ανικανότητας των εδώ Προϊσταμένων να εκτιμήσουν το μαθητικό δυναμικό που υπάρχει φέτος στα ΕΠΑΛ.
Επιβεβαιώνονται και από τις µέχρι σήµερα εξελίξεις οι εκτιµήσεις µας, πως βασικό
χαρακτηριστικό των αλλαγών που προωθεί το ΥΠΕΠΘ για την ΤΕΕ είναι η στροφή του µαθητικού δυναµικού στην πρόωρη κατάρτιση, αφενός µέσα από ένα τετραπλό, ουσιαστικά, δίκτυο επαγγελµατικής εκπαίδευσης και κατάρτισης µετά το γυµνάσιο (ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ, ΕΠΑΣ άλλων Υπουργείων όπως οι σχολές µαθητείας του ΟΑΕ∆ και
Μεταγυµνασιακά ΙΕΚ), και αφετέρου µέσα από τον εξοβελισµό από τα ΕΠΑΛ πολλών ειδικοτήτων που µέχρι σήµερα υπήρχαν στα ΤΕΕ και τη µεταφορά τους σε σχολές κατάρτισης, τις ΕΠΑΣ.

Συνάδελφοι
Η νέα σχολική χρονιά ας γίνει αφετηρία νέων αγώνων για τη διεκδίκηση των αιτημάτων του κλάδου, για αναβάθμιση της θέσης του εκπαιδευτικού αλλά και στήριξης της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης κόντρα στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης.